Vragen, maar geen antwoorden.

Langzaam komt de politieke molen in ons dorp weer op gang. Dat betekent niet dat alles heeft stilgestaan. Sterker nog, er is heel veel gebeurd en dat komt allemaal tegelijk naar buiten. Alleen onder een verkeerd gesternte.

Het definitief ontwerp van het Dorpshuis wordt deze maand gepresenteerd. Onze vragen over de financiën leveren niets op. We hebben nog steeds geen idee wat dit project onze gemeente gaat kosten. Wordt het een goede investering waar we al zo lang op wachten, of wordt het een duur prestigeproject waar we tientallen jaren de rekening voor gaan betalen?

Er blijkt een tekort op het sociaal domein van 1 miljoen euro. Na gericht doorvragen van onze fractie, blijkt er ook nog eens 500.000 euro extra overschrijding te zijn. Deze tekorten zijn in de laatste 1,5 jaar ontstaan. 7 Maanden onderzoek geeft geen oplossing op korte termijn. En dan is er in het eerste kwartaal van 2020 ook alweer een forse overschrijding.

Voor “Klein Soestdijk”, op de hoek van de Boslaan en Larikslaan, zijn er plannen voor een op die locatie ongewenste ontwikkeling. Mogelijk worden er appartementen gebouwd. Omdat dit perceel een uitzondering vormt op een herziening van het bestaande bestemmingsplan, hebben wij hierover vragen gesteld. De antwoorden geven geen duidelijkheid.

Wij zijn zeer teleurgesteld over de besloten- en geslotenheid van het bolwerk van wethouders. Belangrijke informatie wordt achtergehouden, of komt pas na doorvragen moeizaam naar buiten.
Waar een constructief politiek samenspel tussen raadsleden en wethouders op zijn plaats is, is het vaak een strijd tussen coalitie- en oppositiepartijen.

De coalitie van DorpsVisie, CDA en PvdA-Groenlinks, hanteert het principe “wij zijn de meerderheid, dus we hebben gelijk”. Daar is het algemeen belang, daar bent ú, niet mee gediend. En ook niet ván gediend, zo kunnen we ons voorstellen.

Wij in ieder geval niet.